Τενοντίτιδα αχίλλειου τένοντα
Τενοντίτιδα του αχίλλειου τένοντα ονομάζουμε την άσηπτη φλεγμονή του αχίλλειου τένοντα λόγω ενδοτενοντικών αλλοιώσεων. Συνήθως πρόκειται για ρήξεις ινών, ενώ αν συνυπάρχει βλάβη του υμένα ή του παρατένοντα τότε έχουμε τενοντοϋμενίτιδα. Όταν τα ενοχλήματα χρονολογούνται από λίγες μέρες έως ένα μήνα θεωρείται οξεία τενοντίτις του αχίλλειου τένοντα ενώ όταν τα ενοχλήματα χρονολογούνται πάνω από ένα μήνα η πάθηση λέγεται χρόνια τενοντίτις του αχιλλείου τένοντα. Πρόκειται για πάθηση πού ανήκει στις αθλοπάθειες και μάλιστα εκδηλώνεται σε κάθε ηλικία, ενώ συχνότερη είναι μεταξύ 35-50 ετών.
Συμπτώματα
Ο αθλητής νοιώθει συνήθως ένα καυστικό πόνο στον αχίλλειο τένοντα, μόλις αρχίσει να τρέχει, που γίνεται εντονότερος καθώς συνεχίζει, ενώ είναι αρκετά έντονος μετά τη λήξη τής άθλησης. Ο πόνος επίσης μπορεί να εμφανίζεται το πρωί, με ή χωρίς δυσκαμψία, μόλις ο αθλητής σηκώνεται από το κρεβάτι του, αλλά με την πάροδο της ημέρας σταδιακά κοπάζει.
Θεραπεία
Συνοπτικά, η θεραπεία της τενοντίτιδας του αχίλλειου τένοντα είναι κυρίως συντηρητική και σε σπάνιες περιπτώσεις χειρουργική
Πρόληψη
Η οξεία και η χρόνια τενοντίτιδα του αχίλλειου, αποτελεί μια σοβαρή αθλητική πάθηση, αφ'ενός μεν γιατί είναι βασανιστική και αφ'ετέρου γιατί δεν θεραπεύεται εύκολα, και σπάνια μπορεί να οδηγήσει σε ρήξη του αχίλλειου τένοντα. Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν τη χρήση σωστών αθλητικών υποδημάτων, το σωστό τρόπο προπόνησης του αθλητή. Τέλος, μια σωστή θεραπευτική αντιμετώπιση της τενοντίτιδας αμέσως με την εκδήλωσή της, μπορεί να απαλλάξει τον αθλητή από τα ενοχλήματα μέσα σε λίγες μέρες, ενώ σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να ταλαιπωρηθεί μέχρι και για δύο χρόνια, με ανάλογες επιπτώσεις στην αθλητική του καριέρα.